33
1.5. Integral mikrosxemalar haqida umumiy tushunchalar
Integral mikrosxema
(
IMS
) ko
ʻp sonli tranzistor, diod,
kondensator, rezistor va
ularni bir-biriga ulovchi o
ʻtkazgichlarni yagona
konstruksiyaga birlashtirishni (konstruktiv integratsiya); sxemada
murakkab axborot o
ʻzgartirishlar bajarilishini (sxemotexnik
integratsiya); yagona texnologik siklda, bir vaqtning o
ʻzida sxemaning
elektroradioelementlari (ERE) hosil
qilinishini, ulanishlar amalga
oshirilishini va bir vaqtda guruh usuli bilan ko
ʻp sonli bir xil integral
mikrosxemalar hosil qilish (texnologik integratsiya) ni aks ettiradi. IMS,
yagona texnologik siklda, yagona asosda tayyorlangan va axborot
o
ʻzgartirishda ma’lum funksiyani bajaruvchi oʻzaro elektr jihatdan
ulangan ERElar majmuasidir.
IMS elektron asboblar qatoriga kiradi. Uning elektron asbob
sifatidagi
asosiy xususiyati shundaki, u mustaqil ravishda, masalan,
axborotni eslab qolishi yoki signalni kuchaytirishi mumkin. Diskret
elementlar asosida shu funksiyalarni bajarish uchun tranzistorlar,
rezistorlar va boshqa elementlardan iborat
sxemani
qo
ʻlda yigʻish zarur.
Elektron asbobning uskuna tarkibida ishlash ishonchliligi avvalam bor
kavsharlangan ulanishlar soni bilan aniqlanadi. IMSlarda elementlar bir-
biri bilan
metallash
yo
ʻli
bilan ulanadi, ya’ni kavsharlanmaydi ham,
payvand ham qilinmaydi. Buning natijasida yig
ʻish, montaj qilish
ishlarining sifatini
oshirish masalasi yechildi, katta miqdordagi
ERElarga ega radioelektron qurilmalar ishlab chiqarishda ishonchlilik
ta’minlandi.
Hozirgi kunlarda tayyorlash usuli va bunda hosil bo
ʻladigan
tuzilmasiga ko
ʻra IMSlarni bir-biridan prinsipial
farqlanuvchi uch turga
ajratiladi:
